Vertigo ve dengesizlikle seyreden hastalıkların genel sınıflandırılması

VESTİBÜLER SİSTEM BOZUKLUĞUNA YOL AÇAN SIK GÖRÜLEN HASTALIKLAR

BPPV (BENİGN PAROKSİSMAL POZİSYONEL VERTİGO)

   En yaygın periferik vestibüler bozukluk BPPV’dir. BPPV’de, hastalığa ya yarım daire kanallarda (kanalitiyazis) serbest yüzen parçacıklar vardır veya kupulaya yapışmış parçacıklar (kupulolitiyaz) sebep olurlar. BPPV her üç yarım dairesel kanal kaynaklı olabilir. En yaygın olarak posterior kanal kaynaklı iken en nadir olarak da superior semisirküler kanal kaynaklı olarak görülürler.

BPPV, ani olarak ortaya çıkan kısa süreli atakları ile seyreder. İlk defa 1921’de Barany tarafından tanımlanmıştır.

   Tedavisinde vestibüler rehabilitasyon manevraları uygulanır.

MENİERE HASTALIĞI (ENDOLENFATİK HİDROPS)

   Meniere hastalığı, idyopatik ataklarla karakterizedir. Vertigo, düşük frekanslarda görülen sensorinöral işitme kaybı ve tinnitus ile karakterizedir. Klinik tabloya etkilenmiş kulaktaki dolgunluk hissi eşlik eder. Bazı hastalarda işitme bozukluğu klinik tabloda baskın unsurken bazı hastalarda ise vestibüler semptolar daha ön planda görülürler. Hastalık çocuklarda ender olarak

görülür. Meniere atakları 30 dakika ila birkaç saat arasında sürer.

VESTİBÜLER NÖRİT

   Vestibüler nörit aniden başlayan işitme kaybı olmaksızın vertigo ve dengesizlik ile karakterize bir klinik tablodur. Vestibüler nörit skarpa gangliyonundaki vestibüler nöronların viral enfeksiyonundan kaynaklandığı düşünülmektedir.

• Etkilenen kulakta vestibüler fonksiyon kaybı meydana gelmiştir.

• Aniden başlayan, günlerce süren şiddetli vertigo nöbetleri vardır.

• Nöbet esnasında bulantı kusma gibi yandaş belirtiler vardır.

• İşitme kaybı, tinnitus yoktur.

• Akut hastalık dönemi birkaç gün sürer. İyileşme süreci akut dönemden sonraki günler hatta haftalar sürebilir.

• Rekürens görülebilir.

• Kalorik testte hasta taraf uyarılamaz.